GMT-Master ve GMT-Master II, ikonik statülerini teknik ve tasarım özelliklerine olduğu kadar hikâyelerinde bir rol almış maceraperestlerin başarılarına da borçludur. Fevkalade kişilerce kullanılmış bazı GMT-Master saatleri, tarihe henüz daha yazılırken şahit olmuştur. Rolex, zaman içinde bu olağanüstü saatlerin bazılarını koruma altına alarak bu mirası muhafaza etmiştir.
1959
New-York – Moskova uçuşu
Beyaz Saray’dan Kızıl Meydan’a
GMT-Master, piyasaya sürülmesinden dört yıl sonra, insanları birbirine bağlayan saat imajını pekiştiren bir olayda rol aldı: New York’tan Moskova’ya yapılan ilk duraksız Pan Am uçuşu. Bu tarihi olay teknik bir başarı olduğu gibi büyük bir sembolik anlam da taşıyordu. Soğuk savaşın doruğunda, 1959 yılının Temmuz ayında gerçekleşen uçuşta ABD Başkan Yardımcısı Richard Nixon’ın Sovyetler Birliği ziyaretini takip eden gazeteciler yer alıyordu. Bu kıtalararası öncü uçuşta Boeing 707 uçağın pilotluğunu üstlenen Kaptan C. N. Warren, seferde kendisine yardımcı olması için GMT-Master’ını kullanmıştı. Kaptan pilot, "Uçuşun kaptanı Rolex idi," beyanında bulunmuştu.
Pegasus Overland
Bir kültürel keşif gezisi
1959’da İngiliz ordusundan sekiz kişi, dünyayı turlamak üzere Pegasus Overland isimli bir keşif gezisine çıktı. Rolex, tüm ekibi GMT-Master ile donatarak destekliyordu. İki off-road araçla Avrupa, Asya, Okyanusya ve Afrika boyunca yaptıkları gezide 34 ülkeden geçtiler. 51 haftaya yayılan gezide her anı kameraya aldılar. Çekimleri, 1950’li yılların sonlarında dünyanın farklı yerlerindeki hayata benzersiz biçimde ışık tutar ve dönemin farklı akımlarını, kültürlerini, mimari üsluplarını ve doğa manzaralarını yansıtır.
1967
X-15 roket uçağı
Tüm zamanların rekoru
NASA ve ABD Hava Kuvvetleri, 1959 ve 1968 yılları arasında X-15 hipersonik uçuş araştırma programını geliştirdi. Pilotların ekstrem sürat ve yörünge altı uçuşların etkilerine karşı koyma becerilerini test etmek üzere roket motorlu deneysel uçaklar tasarlandı. Oluşan ivmelerin, basınçların, darbelerin, titreşimlerin, sıcaklıkların ölçülmesi ve aerodinamik sürtünme ve atmosfere geri giriş tekniklerinin diğer yönleri üzerine toplanan kapsamlı veriler, uzay araştırmalarında çok önemli ilerlemeler yaşanmasına önayak oldu. Programa katılan yaklaşık bir düzine pilot arasında öne çıkan isim William J. Knight idi. Knight, 3 Ekim 1967’de Kaliforniya’nın Mojave Çölü semalarında GMT-Master saatiyle beraber 7.274 km/sa (4.520 mph veya Mach 6,7) hıza erişerek bugün hâlâ aşılmamış olan bir rekor kırmıştır.
1970
Apollo XIII
Uzayın fethinde ön safhada
Apollo 13, 11 Nisan 1970’te Amerika’nın aya üçüncü iniş girişimi için dünyadan havalandı. Kumanda modülünün pilotu Jack Swigert, yanına çok sevdiği bir saati almıştı: Tüm görev boyunca yanında bir uğur tılsımı gibi taşıdığı GMT-Master. Kalkıştan üç gün sonra teknik bir hata sebebiyle uzay aracının ikinci oksijen tankı infilak etti. Ayın yörüngesine girmiş olan üç astronotun dünyaya dönme girişiminde bulunmak için seyirlerine devam ederek Ay etrafındaki dönüşlerini sürdürmekten başka seçeneği yoktu. Swigert’ın rotayı dört defa düzeltmesi gerekti. Uzay aracının dönüşte dünyanın atmosferinden sekmesini önleyerek, görevin bir trajediyle sonuçlanmasının önüne geçti. Kapsül 17 Nisan’da tüm mürettebatıyla Pasifik Okyanusu’nda Yeni Zelanda ve Fiji arasındaki bir noktaya iniş yaptı.
1972
Apollo XVII
Son görev
Saturn V roketi 7 Aralık 1972’de son Apollo ay görevi için Cape Canaveral’den fırlatıldı. İstikameti, ay üzerindeki Dinginlik Denizi’nin sınırında yer alan yüksek araziydi. Mürettebattan Yüzbaşı Ronald Evans’ın bileğinde GMT-Master saati vardı. Kumanda modülünün pilotu olan Evans yörüngede kalırken ekip arkadaşları ayın yüzeyine indi. Ay modülü 14 Aralık’ta Apollo 17 ile yeniden kenetlenerek eve doğru olan uzun yolculuğuna başladı. Evans 17 Aralık’ta bir saati aşkın süre boyunca uzay yürüyüşü yaptı. İki gün sonra ekibin üç astronotu da Pasifik Okyanusu’na sağ salim indi ve Apollo görevi hikâyesinin son bölümü böylece tamamlanmış oldu.
